dinsdag 28 oktober 2008

En toen at ik cavia.

Het is een boeiend weekend geworden voor mij. Zaterdag was er een uitstap met AFS naar Otuzco, een stad die meer in het binnenland gelegen is, in de Sierra (bergen) dus. We gingen met bijna alles intercambios (alle mensen op uitwisselingservaring, moeilijk adequaat te vertalen) en enkele gastbroers van via de bus naar Otuzco. Dit alles werd georganiseerd door Sofia, het plaatselijke hoofd van AFS.

Onderweg zagen we veel van het prachtige landschap. Enorme groene suikerrietvelden, waarvan er enkele in brand stonden. Blijkbaar steken ze hun gewas zelf in de fik, opdat enkel de dikke en suikerrijke stengels blijven staan - althans zo vertelde Jolien me. Deze Jolien is overigens een Belgische uitwisselingsstudente die hier naar de universiteit gaat; wonder boven wonder kent ze het dorp (zeg gerust gat) Emblem en de familie Vantomme. Daarvoor moet je dan naar het andere eind van de wereld. De rest van het landschap bestond uit al dan niet begroeide bergen, rotsen en hier en daar een rivier of waterval.

Otuzco zelf was niet echt het summum van schoonheid te noemen. De stad is een stuk armer dan Trujillo, en dat was ook te zien aan de huizen, hoewel de traditionele bruine daken wel een mooi zicht waren. De grote attractie van de stad, la Virgen de la Puerta, was nu niet echt de moeite waard. Blijkbaar was er ooit een beeld van de Maagd verschenen tijdens een veldslag of zo... Een "vriendelijke" maar onwelgekomen dame heeft het mij en Jolien gedurende de busrit uitgelegd maar we waren niet echt geinteresseerd in religieuze onzin.

Na een wandeling omhoog en een zeer korte en lichte regenbui kwamen we een plaatselijke discotheek tegen (om 3 uur 's namiddags of zo), waar we terstond binnentraden, enkele flesjes bier bestelden (vooral de gastbroers vonden dit een topidee) en een dansje waagden. Gelukkig was kunnen dansen niet echt een vereiste: zelfs ik werd niet uitgelachen. Hierna gingen we terug met de bus naar Trujillo, waarna we nog ergens een stukje overheerlijke taart gingen eten.

Zondag ging ik met de familie - Papa Carlos, mama Julvia, broer Carlos, zus Karla en nichtje Brissetth (dochter van Karla) naar het Regionale Feest van de Aardbei. Daar was nu werkelijk niets te beleven buiten aardbeien eten en een pintje drinken. Er speelde wel een orkestje maar dat leverde geen sfeer op.

Na een korte poos hier te verblijven vertrokken we om ergens middag te eten. Papa Carlos vroeg me of ik zin had om eens Cuy te eten. Uiteraard had ik wel zin om dit te proberen. Dus toen at ik cavia... best lekker als je het mij vraagt, alleen was het nogal plakkerig. Gelukkig werd er geen volledige gefrituurde cavia op mijn bord gelegd, enkel een soort bil of zo. Ik kan best begrijpen dat ze dit eten in Peru, wij eten immers ook konijn, toch?

Overigens is het hier verdomd warm vandaag, zou graag eens naar het strand gaan... Hoe is het ginder?

Zonnige en kwaadaardige groeten,
Luka

2 opmerkingen:

Anoniem zei

jow luka,
ik zal hier ook is iets plaatse se!
jah man dat ziet er allemaal dik oke uit, maar het woord 'pintje' neemt ge wel niet weinig in uw mond:D
Nja dus zo verschillend is die cultuur niet...
Hier is het ondertussen al volop winter en serieus vroeg donker...

DUS:

nog massa's plezier gewenst en geniet van die extreme ervaring!

Anoniem zei

Dag Luka,
heb ondertussen door dat je maar één keer per week aan je weblog werkt, dus kijk geen twee keer per dag meer of er al iets op staat. Hier is alles ok, maar over warm weer kunnen we niet meer spreken, miezerig en koud is het hier.
Ik vind het wel grappig dat je daar cavia eet en vergelijkt met konijn hier. Konijn is immers niet je lievingsgerecht. Ik ben blij dat je een toffe broer hebt en een leuke familie en dat je er toch wat van de omgeving ziet samen met andere afs'ers. Hoe zit het nu met je weeskinderen, mag je er al wat meer mee doen?
dikke kus
Mama