Donderdagochtend bevond zich nog een bende wenende jongedames, vergezeld door onderstaande, op de luchthaven van Zaventem. Omstreeks 11 uur bevond diezelfde groep jonge mensen zich reeds in Madrid (mooie luchthaven trouwens - weldra fotomateriaal). Bij het opstijgen heb ik het mooiste beeld van Belgie gezien dat ik ooit heb meegemaakt, helaas had ik mijn fototoestel niet bij de hand. Onder begeleiding van de geeloranje zonsopgang brak ons vliegtuig door het broze wolkendek... Prachtig
Tijdens de lange reis over de Atlantische Oceaan werden we getraind in de Kunst van het Eeuwige Wachten. Inderdaad, zulk een vlucht duurt verschrikkelijk lang en de afgrijselijke films aan boord zijn eerder een handicap dan een hulp. Gelukkig bood ons vervoersmiddel zelf soelaas - een grappig ding. Geen dertiende rij voor passagiers, motoren van het merk Rolls Royce, en een waarschuwing op de vleugels "Do not walk outside this area". Alsof ik dat van plan was, sukkels...
In Lima was het weer zowaar slechter dan in Belgie: koud en grijs. En donker om 17.30. Gelukkig werden we opgewacht door AFS del Perú en meteen naar onze tijdelijke verblijfplek gebracht. Een smakelijke maaltijd en een weldoende nachtrust werden uitermate geapprecieerd. Daarenboven kwam vrijdag ook de zon een kijkje nemen, als kers op de taart. We werden door AFS ingelicht omtrent typisch Peruviaanse zaken zoals (zeer belangrijk) vals geld herkennen, hygiene, gastronomie (in een notendop: nooit voedsel weigeren) ...
's Avonds namen ik en Linde de bus richting Trujillo, waar we zaterdagochtend werden opgewacht door onze respectievelijke gastfamilies. Ik werd opgevangen door mijn gastbroer Carlos, die even oud is als mij, en werd al snel achterop diens brommer door het Peruviaanse verkeer geloodsd (na het thuis achterlaten van mijn bagage, natuurlijk). In Trujillo is het minder erg dan in Lima, maar ik kan je een ding vertellen over het verkeer in Peru: het is geweldig, maar ik ben blij niet achter het stuur te zitten. Het belangrijkste deel van het vehikel is de toeter, invoegstroken moeten nog uitgevonden worden, rijstroken worden vrolijk genegeerd...
Hoe dan ook, het weer is lekker en het eten zonnig. Hoera.
Tijdens de lange reis over de Atlantische Oceaan werden we getraind in de Kunst van het Eeuwige Wachten. Inderdaad, zulk een vlucht duurt verschrikkelijk lang en de afgrijselijke films aan boord zijn eerder een handicap dan een hulp. Gelukkig bood ons vervoersmiddel zelf soelaas - een grappig ding. Geen dertiende rij voor passagiers, motoren van het merk Rolls Royce, en een waarschuwing op de vleugels "Do not walk outside this area". Alsof ik dat van plan was, sukkels...
In Lima was het weer zowaar slechter dan in Belgie: koud en grijs. En donker om 17.30. Gelukkig werden we opgewacht door AFS del Perú en meteen naar onze tijdelijke verblijfplek gebracht. Een smakelijke maaltijd en een weldoende nachtrust werden uitermate geapprecieerd. Daarenboven kwam vrijdag ook de zon een kijkje nemen, als kers op de taart. We werden door AFS ingelicht omtrent typisch Peruviaanse zaken zoals (zeer belangrijk) vals geld herkennen, hygiene, gastronomie (in een notendop: nooit voedsel weigeren) ...
's Avonds namen ik en Linde de bus richting Trujillo, waar we zaterdagochtend werden opgewacht door onze respectievelijke gastfamilies. Ik werd opgevangen door mijn gastbroer Carlos, die even oud is als mij, en werd al snel achterop diens brommer door het Peruviaanse verkeer geloodsd (na het thuis achterlaten van mijn bagage, natuurlijk). In Trujillo is het minder erg dan in Lima, maar ik kan je een ding vertellen over het verkeer in Peru: het is geweldig, maar ik ben blij niet achter het stuur te zitten. Het belangrijkste deel van het vehikel is de toeter, invoegstroken moeten nog uitgevonden worden, rijstroken worden vrolijk genegeerd...
Hoe dan ook, het weer is lekker en het eten zonnig. Hoera.
5 opmerkingen:
hey neefje,
veel succes daar!
heb je buiten Carlos nog broers of zussen?
als goede familie volgen we je uiteraard op de voet
groetjes
Sien (langs de Vantilt-kant)
jow aapke,
blij dat ge daar goed aangekomen zeit en het daar wel spijs en vree lijkt.
Hier hebben wij een bangelijk leidings weekend achter de rug waar ik de verder stoten niet op het wereld weide web ga plaatsen wegen zware fonske sensuur. in ieder geval zorgt dat ge uw daar amuseert en wij zullen hetzelfde hier doen ahja ge zeit leider van de maand in mei
Dag broertje en zoon,
leuk dat je heel bent aangekomen.
Is je zus daar even leuk als de echte?
Ben je al naar het weeshuis geweest of heb je eerst nog een spoedcursus spaans? Weet je al wat je nu precies moet doen?
Hier is het weer ook goed dus daar kan je ons nie mee jaloers maken.
kus
mama en Enya
Mag ik er u op wijzen beste Luka dat wenen best wel normaal is bij een afscheid¡ :)
Ik zie het al je hebt ook al knotsgekke avonturen beleeft¡ Hopelijk nog veel meer¡¡
Groetjes en tot ergens in december in de jungle
Anne (Een van de wenende jonge dame)
Hej stukvaneenmedeleiderdatonsachterliet,
zo te zien is alles goe ginder achter in verwegistan,
zoals de Sooi al vermeld heeft was het alweer een leidingsweekend om "u" tegen te zeggen en voor de rest er mss best over te zwijgen tegen buitenstaanders. Ik vond het spijtig da gij er ni bij waard, maar zo te zien ammusseerd gij u ginder ook en voor het bivakweekend gingen wachten tot gij terug waard (maar dat hebt geongetwijfeld al gelezen in het pracht van een verslag dat ik doorgestuurd heb)
mvg van uw medelijder Herman
Een reactie posten